ولایت فقیه

مبانی ولایت فقیه

ولایت فقیه

مبانی ولایت فقیه

درباره من

BIOGRAPHY OF THE LIFE OF HIS EMINENCE AYATOLLAH KHAMENEI, LEADER OF THE ISLAMIC REPUBLIC OF IRAN On the 16th of July 1939, the future Leader of Islamic Iran was born in the holy city of Mashhad, in the province of Khorasan. Sayyed Ali was the second son of Sayyed Javad Khamenei, a humble and poor Islamic scholar who taught all members of his family how to lead a simple, humble way of life. "My father, though a well-known religious figure, was a bit of an ascetic. We had a hard life. Sometimes for supper we had nothing but bread with some raisins, which our mother had somehow improvised.... our house, some sixty-five square meters, consisted of a single room and a gloomy basement. When visitors came to see my father as the local cleric to consult about their problems, the family had to move into the basement while the visit went on.... Years later some charitable persons bought the small, empty lot adjacent to our house, so we were able to build two more rooms." EDUCATION At the age of four Sayyed Ali and his older brother Mohammad, were sent to maktab, the traditional primary-schools of that time, in order to learn the alphabet and the Holy Quran. Later, he was transferred to a newly established Islamic school to continue his learning. After this primary schooling, Sayyed Ali pursued his studies at the theological seminary in Mashhad. "The main encouraging factors for this enlightened decision were my parents, especially my father" says Ayatollah Khamenei today. At Soleiman Khan and Nawwab religious schools and under the supervision of his father and the tutorships of some great religious scholars, he studied all the 'intermediate level ' curriculum including logic, philosophy and Islamic jurisprudence in the exceptionally short time of five years. He then started his advanced level studies called darse kharij with such eminent scholars and instructors as Grand Ayatollah Milani. THE FAMED SEMINARIES OF NAJAF AND QUM The young Sayyed Ali was only eighteen years old when he started his studies at the highest level. He decided to make a pilgrimage to the holy shrines in Iraq, and so he left Iran for Najaf in 1957. He was fascinated by the theological and academic instructions of such eminent scholars such as Ayatollah Hakim and Ayatollah Shahrudi. He attended their lessons and was willing to stay there and continue his studies in order to profit from these excellent teachers. However his father made it known that he preferred his son continue his advanced studies in the holy city of Qum. Thus, respecting his father's wish, he returned to Iran in 1958. Diligently and enthusiastically he followed his advanced studies in Qum from 1958 to 1964 and benefited from the teachings of great scholars and grand ayatollahs such as Ayat. Borujerdi, Imam Khomeini, Ayat. Haeri Yazdi and Allamah Tabatabai. He received the bad news that his father had lost his sight in one eye and was not able to read properly. This prompted him to return to Mashhad and while being at the service of his father, seek further knowledge from him, from Ayatollah Milani and other important scholars residing in Mashhad. The young Sayyed Ali, who had now become a mujtahid by having completed his advanced level studies, began to teach various religious subjects to younger seminary and university students. Recalling this important point of departure in his life, the Leader says, "If there have been any successes in my life, they all go back to God's blessings favored upon me because of my dutiful caring for parents." POLITICAL ACTIVITIES "In the areas of political and revolutionary ideas and Islamic jurisprudence, I am certainly a disciple of Imam Khomeini" says Ayatollah Khamenei. He adds: "Yet the very first sparks of consciousness concerning Islamic, revolutionary ideas and the duty to fight the Shah's despotism and his British supporters, was kindled in my soul at the age of 13 when the brave cleric, Nawwab Safavi, later martyred by the Shah's regime, came to our school in Mashhad in 1952 and delivered a fiery speech against the Shah's anti-Islamic and devious policies." It was in Qum in 1962, that Sayyed Ali joined the ranks of the revolutionary followers of Imam Khomeini who opposed the pro-American, anti-Islamic policies of the Shah's regime. Dedicated and fearless, he followed this path for the next 16 years which ultimately led to the downfall of the Shah's brutal regime: persecution, torture, imprisonment and exile could not make him waver for a moment. In May of 1963 (corresponding to the holy month of Muharram), Imam Khomeini honored the young, brave cleric Sayyed Ali, with the mission of taking a secret message to Ayatollah Milani and other clergymen in Mashhad, on the ways and tactics of exposing the true nature of the Shah's regime. He fulfilled this mission properly and traveled to the city of Birjand for further propagation of Imam Khomeini's views. Here he was arrested for the first time and spent one night in jail. The following the authorities ordered him not to speak at the pulpit again. From that moment he knew that he would be under police surveillance all the time. Of course he did not submit to police threats, and as a result of his activities relating to the bloody June 1963 Uprising (15th of Khordad ), he was again arrested and transferred to Mashhad to spend ten days in prison under severe conditions. In January 1964 (Ramadhan 1383), according to a well-organized plan, Ayatollah Khamenei and a few close friends traveled to Kirman and Zahedan in southern Iran, to expose the phony referendum the Shah was holding for his so-called reforms. There in the course of many public speeches, he exposed the satanic American policies of the Pahlavi regime. This time, the Shah's feared intelligence agency, SAVAK, stepped in and arrested him one late evening. He was taken to Tehran by an airplane to spend two months in solitary confinement during which time he was tortured. Once freed, he started holding lessons on the exegeses of the Holy Quran, the Prophetic Traditions and Islamic ideology in Mashhad and Tehran. These lessons were most appreciated by the revolutionary Iranian youth. As he was sure now that SAVAK was watching him closely, he was forced to go underground in 1967. However, he was arrested again for holding such classes and Islamic discussions. Ayatollah Khamenei has himself explained the reasons for such measures by SAVAK: "From 1970 onwards, grounds for an armed movement were being laid out. Accordingly the regime's sensitivity and severity of action against me increased. They could not believe that the armed actions were not connected with a sound, Islamic ideology. They thought that there must be links between these revolutionaries and people like me because of my intellectual and diligent activities. Despite all this, after I was released, more and more people attended my classes on the Holy Quran and many were present at our clandestine gatherings." LAST ARREST AND EXILE Throughout the years 1972-1975, Ayatollah Khamenei was holding classes on the Holy Quran and Islamic ideology in three different mosques in Mashhad. These classes together with his lectures on Imam Ali's (as) Nahjul Balagha attracted thousands of conscious, politically-minded youth and students. The lectures were circulated among the people in hand-written or typed forms, in most towns and cities. His students traveled to distant cities to spread his lessons and ideas. All this frightened the Shah's SAVAK agents and so, in the winter of 1975, they broke into his home in Mashhad and arrested him for the 6th time and confiscated all his books and notes. Now he was detained in Tehran's notorious "Police-SAVAK Joint Prison" for many months. This had been his most trying imprisonment, and Ayatollah Khamenei has this to say about the barbarous treatment of the detainees: "These conditions may be understood only by those who suffered them..." In the autumn of 1975, he was freed and sent back to Mashhad and he was now completely banned from delivering lectures or holding classes. His clandestine activities, however, prompted SAVAK to apprehend him in the winter of 1976 and sentence him to exile for three years. This difficult period came to an end in the latter part of 1978 due to the prevailing political conditions, and Ayatollah Khamenei returned to Mashhad a few months before the triumph of the Islamic revolution. He diligently continued his political-religious activities in this momentous period of civil unrest and mass demonstrations throughout Iran. Thus, after nearly 15 years of bearing all sorts of torture and maltreatment at the hands of the agents of the Shah's bloodthirsty regime, he could now witness the fall of the tyrannical Pahlavi regime and the rise of an Islamic Republic in Iran. THE VICTORY OF THE ISLAMIC REVOLUTION Shortly before the triumph of the Islamic Revolution (February 11, 1979) and before Imam Khomeini's victorious return to Iran from Paris, an Islamic Revolutionary Council was formed at the behest of the Imam. Ayatollah Khamenei was appointed as a member of this Council together with other important Islamic notables such Shahid Ayatollahs Motahhari and Beheshti. He, therefore, left Mashhad for Tehran to take up his new responsibilities. NEW RESPONSIBILITIES The following is a list of the services he has rendered to the Islamic Republic since that time: 1980- Founding member of the Islamic Republic Party, together with such religious scholars and Mujahids as Shahid Beheshti, Rafsanjani, Shahid Bahonar, and Musavi-Ardebili. • Deputy-Minister of Defence • Supervisor of the Islamic Revolutionary Guards • Imam of Tehran's Friday Congregational Prayers, per Imam Khomeini's decree. • Elected Tehran MP in the Majlis (Consultative Assembly) 1981- Imam Khomeini's Representative at the High Council of Defence • Active presence at the fronts of the Iraqi-imposed war. 1982- Elected President of the Islamic Republic of Iran following the martyrdom of President Mohammad Ali Rajai (Ayatollah Khamenei was himself the target of an assassination attempt at Abu Dhar mosque in Tehran after which he was hospitalized for a few months). • Appointed Chairman of the Revolution's Cultural Council. 1986- President of the Expediency Council • Re-elected President of the Islamic Republic for a second 4-year term 1989- Elected as the Supreme Leader of the Islamic Republic of Iran by the Assembly of Experts after the demise of Imam Khomeini. 1990- Chairman of the Committee for Revision of the Constitution. WORKS AUTHORED AND TRANSLATIONS Works Authored 1. Islamic Thought in the Quran (An Outline) 2. The Profundity of Prayer 3. A Discourse on Patience 4. On the Four Principal Books of Traditions Concerning the Biography of Narrators. 5. Guardianship (Wilayah) 6. A General Report of the Islamic Seminary of Mashhad 7. Imam Al-Saadiq (AS) 8. Unity and Political Parties 9. Personal Views on the Arts 10. Understanding Religion Properly 11. Struggles of Shia Imams (as) 12. The Essence of God's Unity 13. The Necessity of Returning to the Quran 14. Imam Al-Sajjad (as) 15. Imam Reza (as) and His Appointment as Crown Prince. 16. The Cultural Invasion (Collection of Speeches) 17. Collections of Speeches and Messages ( 9 Volumes ) Translations (from Arabic into Farsi) 1. Peace Treaty of Imam Hassan (AS) , by Raazi Aal-Yasseen 2. The Future in Islamic Lands, by Sayyed Qutb 3. Muslims in the Liberation Movement of India, by Abdulmunaim Nassri 4. An Indictment against the Western Civilization, by Sayyed Gutb ادامه...

آمار : 19003 بازدید Powered by Blogsky

ولایت فقیه از نظر امام خمینی ، دلایل امام خمینی (ره) بر ولایت فقیه

ولایت فقیه ، امام خمینی دلایل امام خمینی بر ولایت فقیه

حضرت امام خمینی(ره) برای لزوم تشکیل حکومت اسلامی، چهار استدلال بیان کرده‌اند؛ سه استدلال در کتاب البیع و یک استدلال در کتاب حکومت اسلامی (یا همان کتاب ولایت فقیه).

سه استدلال کتاب البیع از نوع «استدلال عقلی مستقل» ، «استدلال عقلی غیرمستقل» و «استدلال شرعی محض» هستند و استدلال کتاب حکومت اسلامی (یا همان ولایت فقیه) از نوع استدلال غایی یا «استدلالی با نظر به هدف اسلام» است.

نکته قابل توجه اینکه هر کدام از این چهار استدلال، یک نوع حکومت مخصوص را اثبات می‌کند . ...

1. استدلال عقلی مستقل

امام(ره) در کتاب البیع می‌نویسد: احکام اسلامی تا روز قیامت باقی و لازم الاجرا است و نسخ شده است . این بقاء و دوام ، نظامی را ایجاب می کند که عهده دار اجرای آنها شود ؛ چه اجرای احکام الهی جز از طریق حکومت اسلامی امکان ندارد. در غیر اینصورت جامعه به طرف هرج و مرج رفته و بی نظمی بر جامعه حاکم خواهد شد . و چون بی نظمی و پریشانی امور مسلمانان نزد خدا و خلق ناپسند است و نظم جز به استوار حکومت ، تحقق نمکی یابد هیچ تردیدی برای لزوم حکومت باقی نمی ماند . علاوه بر این ، محافظت از مرزها هم عقلا و شزعا لازم است و تحقق آن بدون داشتن حکومت اسلامی امکان‌پذیر نیست . خداوند قادر حکیم این مسائل را نادیده نگرفته و از آن غفلت نکرده است. آری ! همان ولایتی که لزوم امامت پس از رسالت را اثبات می کند لزوم حکومت در زمان غیبت را هم ثابت می کند . آیا می توان تصور کرد که آفریدگار حکیم در دوران غیبت ، جامعه اسلامی را به حال خود رها کرده باشد یا به هرج و مرج و پریشانی احوال آنان رضایت داده است؟

آری ! لزوم حکومت به منظور بسط عدالت ، رفع ظلم ، تعلیم و تربیت و... از بدیهی ترین مسائل است.

این شاهد ، وجود حکومت اسلامی را ـ به عنوان بخشی از یک استدلال ـ ثابت می کند یعنی این استدلال، بخشی از یک استدلال تام باشد. اما به نظر می رسد که امام (ره) می خواهد این را به عنوان یک استدلال تام مطرح کند.

امام سپس به "حدیث فضل بن شاذان" استدلال می‌کند ؛در حالی که نمی‌توان آن را هم تام دانست چرا که این حدیث ، عبارت دقیق امام هفتم نیست بلکه برداشت فضل و تألیف وی از سخنان امام (ع) است.

و می‌انیم که : خبر واحد ، اثبات واقعیت نمی‌کند ؛ بلکه حجیت آن برای عمل است . یعنی برای اینکه در عمل ، حیران نمانیم تعیین تکلیف می‌کند.

اثبات: این استدلال "حکومت مطلق دینی" را اثبات می کند، یعنی حاکم دینی، برای برقراری نظم می‌تواند مطلقا هر تصمیمی بگیرد. چرا که هرگاه بحث جنگ و نا امنی به وجود آید ، اختیارات حکومت ، مطلق می‌شود.

2. استدلال عقلی غیرمستقل

این استدلال، روان ، تام و منتج است :

مقدمه 1 : گروهی از احکام دینی ــ مانند احکام مالی (خراج، جزیه، خمس و زکات)، احکام دفاعی و سیاسی و احکام قضائی ـ مختص به زمان خاص ، مانند دویست سال زمان ائمه و پیامبر نیست بلکه اعتبار این احکام منحصر به زمان خاصی نیست و همیشه معتبر است.

مقدمه 2 (مقدمه عقلی): اجرای این احکام ، با پند و اندرز ممکن نیست ؛ بلکه نیاز به قوه قهریه و قدرت سیاسی دارد . « مقدمه عقلیه »

نتیجه: باید یک حکومت اسلامی وجود داشته باشد تا آن احکام را در جامعه اجرا کند، پس "ولایت فقیه" لازم می‌آید.

این استدلال این سه آموزه ثابت می‌کند: 1. حکومت دینی 2. ولایت فقیه 3. ولایت مطلقه.

مفهوم حکومت دینی ، ابهامی ندارد. ولایت فقیه هم همینطور . اما " مطلقه بودن ولایت آن فقیه " مفهومش مبهم و مورد بحث بوده است .

این استدلال این را که "وقتی این رهبر حکومت می‌کند، آیا حق دارد قانون هم وضع کند؟" ثابت نمی‌شود . این استدلال ولایت بر اجرا را ثابت می کند ( ولایت اجرایی و ولایت قضایی ) ولی ولایت قانونگذاری را ثابت نمی کند .

امام (ره)‌ در کتاب ولایت فقیه می‌نویسد: رسول الله ، مجری قانون بود. خلیفه هم برای این امور است. خلیفه، قانون‌گذار نیست. اسلام همانطور که جعل قوانین کرده قوه مجریه هم قرار داده است.

پس مطابق این استدلال عقلی غیر مستقل، ولایت بر اجراء فقیه ثابت می شود ولی فقیه ولایت بر تشریع ندارد .

پیامبر شأن نقل دارد و" حکم الله " را بیان می کند . علاوه بر این ، شأن تشریع هم دارد و خودش می تواند قانون وضع مند که لازم الاتباع است ولی " حکم الله " نیست بلکه " حکم حاکم " است که به اقتضای ( اطیعوا الرسول ) بر ما واجب است . البته " حکم ثانوی " حکم اله است ( چون خداوند فرموده است که مثلا تیمم کن )

اثبات: این استدلال، تنها "حکومت اجرایی فقیه" را ثابت می کند؛ یعنی ولی فقیه حق تشریع ندارد و نمی تواند قانون‌گذاری کند .

3. استدلال شرعی

در این استدلال ، از احادیث متعدد ـ که قوی‌ترین آنها حدیث « اللهم ارحم خلفائی ...» است ــ استفاده می‌شود. مطابق این استدلال، ولی فقیه ، همان اختیارات پیامبر (ص) و ائمه (ع) را دارد که البته در طول اختیارات پیامبر و دستورات خداوند است . اگر پیامبر (ص) بود جلوی هرج و مرج را می گرفت لذا ولی فقیه هم قانون می گذارد و تعزیر می گذارد تا جلوی هرج و مرج را بگیرد .

اثبات: این استدلال " ولایت مطلقه فقیه " و " حکومت (مانند اطلاق حکومت پیامبر ص) " را ثابت می‌کند.

4. استدلال غایی

استدلال چهارم ارتباطی با مسأله امنیت ندارد ؛ بلکه در آن به "هدف اسلام" تمسک می شود. نقدهای قبل هم بر آن وارد نیست بلکه استدلالی تام ٌ و تمام و روشن است.

هدف اسلام : 1. رشد معنوی تک تک افراد 2. برقراری عدالت اجتماعی به تفسیر قرآن

این دو هدف را امام در کتاب حکومت اسلامی ذکر کرده اند . مرحوم علامه و شهید مطهری هم به این اشاره می کنند.

در بین دو ، هدف اول ، اهم ٌ است و دومی مقدمه آن است .

اگر اسلام می خواهد مردم رشد کنند و عدالت اجتماعی قرآنی هم برقرار شود باید حکومتی وجود داشته باشد . و الا مردم عدالت را رعایت نمی کنند و این امر ، مردم را به وضعیتی غیر از رشد معنوی می رساند . طبعا حکومتی می تواند این اهداف را پیگری مند که آنها را قبول داشته باشد

قدرت اداره حکومت و اصل قدرت مشروع ( یعنی ولایت ) از آن خداوند است .

در کتاب الرسائل : احدی بالذٌات ، ولایت بر دیگری ندارد. ولایت ناشی از خالقیت و فرمانروایی است . پس چون خداوند ، خالق است له الخلق والامر . پس اصول ولایت ، از جانب خداوند می آید و احدی حق ندارد به مردم دستور دهد.

حال ، آیا می‌شود خداوند مستقیما اعمال ولایت کند و مردم را اداره کند؟

پاسخ: خداوند مستقیما می‌تواند در حیطه "وضع قانون"، اعمال ولایت کند و همین کار را هم کرده است. اما درباره ولایت اجرایی ــ اگر چه امکان عقلی دارد ــ اما خداوند مستقیماً آن را انجام نمی‌دهد و سنتش این نیست که این نوع از ولایت را اعمال کند. لذا ولایت اجرایی نیاز به "انسان مجری" دارد.

(در قسمت دوم بررسی خواهیم کرد که این انسان مجری، کیست.)

ثمره نوع چهارم: توجه به این دو هدف، و مشخص کردن این اهداف از ابتداء، این فایده را هم دارد که : اگر فقیهی قوه قهریه و نظامی و اطلاعاتی داشته باشد و بتواند به زور، حکومت ایجاد کند و بدون رضایت مردم بر آنان اعمال ولایت کند ، آیا ولایت وی مشروع است ؟

پاسخ: چون چنین حکومتی، آن دو هدف را تأمین نمی کند، لذا خیر .

امام (ره) هم در پاسخ شورای سیاستگذاری ائمه جمعه به همین عدم مشروعیت اشاره می‌کند.

ولایت فقیه از نظر امام خمینی دلایل امام خمینی بر ولایت فقیه

هجوم یکشنبه 26 بهمن‌ماه سال 1393 ساعت 06:39 ب.ظ

0 نظر

مقاله ولایت فقیه و نراقى تجلّى عملى ولایت ‏فقیه در ادوار پیشین

هجوم یکشنبه 27 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 11:58 ق.ظ

0 نظر

مقاله ولایت فقیه و نراقى تجلّى عملى ولایت ‏فقیه در ادوار پیشین

هجوم یکشنبه 27 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 11:56 ق.ظ

0 نظر

تحقق 14 پیش بینی بزرگ امام خمینی(ره)

تحقق 14 پیش بینی بزرگ امام خمینی(ره) فرمایشات ولی امر مسلمین در نیمه خرداد امسال حاوی نکات مهم و قابل تاملی بود ، یکی از این نکات مهم ، اشاره معظم له به پیش بینی حضرت امام(ره) در مورد بیداری اسلامی در منطقه و تحقق آن بود. معظم له در ادامه صحت پیش بینی سقوط شوروی سابق توسط حضرت امام(ره) را نیز مطرح نمودند . مقاله پیش رو نگاهی به تحقق 14 پیش بینی مطرح شده توسط حضرت امام خمینی(ره) می باشد. ادامه مقاله... ادامه مطلب ...

هجوم پنج‌شنبه 26 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 04:04 ب.ظ

0 نظر

بررسی دقیقی از انجمن حجتیه (نئـو انجمنی‌های اصلاح‌طلب)

"عماریون"- یکی از نکات مهم درباره ی انجمن حجتیه جذب جوانان با استعداد و درس‌خوان از طریق رابطین و هواداران انجمن در مدارس بود. باید دانست انجمن حجتیه چه پیش و چه پس از انقلاب دارای اعضا و هوادارانی در نهاد آموزش و پرورش بود. به عنوان مثال مدرسه ی علوی که در سال ۱۳۳۵ (هـ.ش) در تهران تاسیس شد یکی از این کانون ها به شمار می رفت. مدرسه ی علوی توسط شیخ علی اصغر کرباسچیان معروف به «علامه» اداره می شد. وی تمایلاتی به انجمن حجتیه داشت. به دلیل جو مذهبی و سنتی مدرسه بسیاری از خانواده های سرشناس و مذهبی شهر فرزندان خود را به این مدرسه می فرستادند. (۱) ادامه مطلب ...

هجوم پنج‌شنبه 26 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 03:59 ب.ظ

0 نظر

دانلود کتاب ولایت فقیه سایه حقیقت عظمی / کتاب اکسیر اعظم

دانلود کتاب «ولایت فقیه؛ سایه حقیقت عظمی»

کتابی بسیار عالی

معرفی کتاب «ولایت فقیه، سایه حقیقت عظمی»

کتاب «ولایت فقیه؛ سایة حقیقت عظمی»؛

در بیان امام راحل (قدس‏سره) و رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی)

اگر چه ده‏ها جلد کتاب و صدها منشور در موضوع «ولایت فقیه» منتشر شده است، اما لازم بود جایگاه اصلی مهندسی نظام و مدیریت کلان آن را در بیان و نگاهِ ژرف و دقیق هدایت‏یافتگان به این مقام رفیع، واکاوی نماییم.

با مراجعه به بانک‎های سؤال موجود در موضوع ولایت فقیه، چه در محیط‎های دانشجویی و چه در میان دیگر جوانان جامعه، می‎بینیم که امکان پاسخگویی کامل و دقیق به اکثر قریب به اتفاق پرسش‎های مطرح‎شده، از مجموعه بیانات این دو کارشناس برجسته دینی وجود دارد؛ که این خود خبر از اشراف این بزرگواران نسبت به فضای ذهنی جوانان جامعه و دغدغة پاسخگویی به سؤالات رایج و شبهات پیدا و پنهان در این موضوعِ محوری از معارف دین دارد.

برای دانلود PDF کتاب «ولایت فقیه؛ سایه حقیقت عظمی» لطفا اینجا را کلیک کنید
- اگر اسلام را از سیاست جدا بدانیم، قداست دین بهتر حفظ نمی‏شود؟
- مگر اسلامی که قرآن معرفی می‏کند، سیاسی است؟
- کجا در سنّت امامان معصوم (علیه السلام) داریم که به اقدامات سیاسی دست زده باشند؟
- اینکه می‏گویند «طرح بحث ولایت فقیه از ابداعات امام خمینی است و پیش از ایشان کسی این بحث را مطرح نکرده» درست است؟
- چه ضرورتی دارد که حاکم اسلامی فقیه باشد؟ چرا یک متخصص مدیریت یا سیاست برای این کار برگزیده نمی‏شود؟
- «مطلقه» بودن ولایت فقیه به چه معناست؟
- چه ضمانتی وجود دارد که مطلقه بودن ولایت فقیه به استبداد و دیکتاتوری نیانجامد؟
- نقش مردم در نظام اسلامی چیست؟ آیا تنها در ایجاد حکومت و رأی دادن دخالت دارند؟!
- راه طرح سؤال و انتقاد از رهبری چیست؟

ویژگی‏های این اثر در یک نگاه:
امکان پاسخگویی کامل و دقیق به اکثر قریب به اتفاق پرسش‎های مطرح‎شده، از مجموعه بیانات این دو کارشناس برجسته دینی
توجه به چالش‎‌های علمی و اجتماعی بحث ولایت فقیه و تبیین موضوعات محوری این حوزه با استنادات قوی از آیات و روایات
ارائة استدلال‎های محکم و قابل درک برای سطوح مختلفِ مخاطبین (که از ویژگی‎های کلام حضرت امام (قدس سره) و رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) است.)
نظام موضوعات جامع و طبقه‏بندی علمی مباحث مطرح شده در بیانات این دو بزرگوار که دستیابی به مباحث موردنظر را برای مخاطب آسان می‏کند.

برای دانلود PDF کتاب «ولایت فقیه؛ سایه حقیقت عظمی» لطفا اینجا را کلیک کنید
لینک دانلود اصلاح شد.